Dolfijnen zwemmen, met gevaarlijke verrassing

5 februari, donderdag
Dolfijnen zwemmen
Vroeg naar dolfijnen encounter verzamelpunt, uiteindeleijk was het tegen 9:00am pas dat ik mijn wetsuit kreeg, de bekende instructie film, maar dan iets anders want het ging ook over de dolfijnen. We werden trouwens nu gewaarschuwd dat het erg onstuimig aan het worden was en als je het niet aandurfde, ivm zeeziek worden of dat je niet wou zwemmen, dan kon je nu nog omboeken. Tegen 9:30am de bus in. Weer naar het zuider gedeelte van Kaikoura waar de ook hun boten liggen. We waren nog geen 5 minuten aan het varen en een vrouw naast me begon te klagen dat ze een paniek aanval had, lekker is dat, maar beter dat ze het nu gelijk zegt dan dat ze wacht tot we midden op zee zijn. De familie die erbij hoorde zeiden al: “ik ken haar niet, wie is dat?” “We hebben haar opgepikt onderweg”, “Ze liep toevallig met ons mee….”. Uiteraard was dat als grapje bedoeld, maar ze vonden het wel lullig dat de boot terug moest door hun vrouw/moeder/schoonmoeder. Dus de boot met handrem omgedraaid en terug naar de haven gevaren. De vrouw eruit gelaten en weer opnieuw richting de zee.
Het was inderdaad onrustig, veel onrustiger dan gisteren met whale watching.
Na half uurtje varen de eerste poging groepje van ongeveer 5 tot 7 dolfijnen, alles aan en op gedaan. En daar gingen we…..
Zo dat was koud…… ik had niet verwacht dat het zo koud zou zijn….. en de duikbril en de snorkel werkte ook niet goed, ik kreeg allemaal water binnen. Dat was geen succes, ik ben eerder dan de rest teruggegaan en ff dat vieze zoute water weggespoeld. Toen waren de dolfijnen ook weg, dus iedereen weer terug de boot op. Na even zoeken zagen ze weer een groep dolfijnen. Weer met zijn allen het water in en nog moest wennen aan het water, maar het ging wel beter. De eerste dolfijnen onder water heb ik gezien. Ik had een onderwater camera geleend/gehuurd en de eerste foto’s van de dolfijnen waren een feit. Toch gingen ook dit groepje weer weg dus weer allemaal op de boot, weer even rondvaren en weer het water in. Totaal zijn we 4 keer het water in geweest.
Echter de vierde keer werd naar mijn gevoel eerder afgebroken dan nodig want er waren nog dolfijnen in de buurt dacht ik. Bleek dat ze nog een andere verrassing hadden voor ons, wat overigens voor hun ook een grote verassing bleek te zijn.
Als ze van deze verrassing wisten, dan hadden wij mogelijk helemaal niet gezwommen met de dolfijnen……
Bleek namelijk dat er Killer Whales (en ja, dat zijn in dit geval dus wilde Orka’s) in de buurt waren, ongeveer 15 minuten varen.
Dit was erg uniek, want dit maken ze in deze periode ook hooguit 1 tot maximaal 2 keer per maand mee. Dus voor de crew was dit een hele mooie bonus, die ze met ons konden delen.
Het bleek eerst om een moeder met kalf te gaan, maar bleek dat de vader (Groovy genoemd) ook nog bij te zijn. De rug vin van Groovy was 2 meter, maar dat is toch echt wel groot…., we zagen ze eerst op afstand. Zoals ook moet, want je mag als boot niet dichterbij komen dan meter of 30, om ze niet te storen. Echter als ze zelf dichterbij komen, dan hoef je als boot niet weg te varen.
En of ze dichterbij kwamen…., de moeder ging opgegeven moment onder de boot door zwemmen. Je kon haar heel goed zien, ze was misschien net geen meter onder water want haar rug vin was net onder water.
Later kwam Groovy ook dichterbij, dat was echt gaaf om te zien. Hij bleef heel lang met het puntje van de rug vin boven water, z’n 20 cm. Als hij weer moest ademen, kwam hij helemaal boven, dus 2m rugvin, en dan weer onderwater tot de rugvin nog een cm of 20 boven water uitstak. Zo kwam hij richting de boot zwemmen. Hij kwam zo dicht bij dat ik een foto van hem heb van alleen de rug vin
:-). Dit was toch wel erg indrukwekkend, deze killer whales, zo rustig, zo groot, zo vredig rondzwemmend. Ik vind het eigenlijk wel indrukwekkender dan gisteren, de walvissen.
Ik heb een paar hele mooie foto’s en filmpjes kunnen maken voordat we terug gingen.
Een van de opvarende was licht “jeloers” op mijn foto’s en filmpjes, zij had een mega camera met mega lens mee. Maar de orka’s kwamen te dichtbij voor haar camera :-). Bleek dat ze een normaal bij de crew hoorde, en dat ze een dag vrij was en besloot om maar een dag je mee te gaan. Ze had een goed moment uitgezocht.
Na terug komst heb ik mijn tas ingepakt, is maar goed dat ik het direct heb gedaan, want ik was er best lang mee bezig. Dan was ik morgen nooit op tijd geweest voor de domestic (nationale) vlucht naar Auckland. Waarvan je kunt afvragen of dat erg zou zijn geweest :-)
Einde van de middag ben ik nog even rond wezen rijden, bij de zeeleeuwen geweest, daar kwam iemand vragen of ik richting centrum ging, want ze wou heel graag daar weg.
Bleek dat er net een vrouw van 67 was aangevallen door een zeeleeuw, dat had ze gezien en vond ze niet zo fijn. Ze moest ook nog tussen de zeeleeuw en het slachtoffer door om daar weg te komen. Ze was een beetje aangeslagen. We hebben wat gedronken en ik heb haar aan een paar tips geholpen waar ze naar toe kan gaan.
Ik ben gaan heten, en richting bed gegaan.