on the road to Manapouri
Door: MW
19 Januari 2015 | Nieuw Zeeland, Manapouri
19 januari, maandag
Tijd om naar Manapouri te gaan, maar niet na een goed ontbijt dat ivm regen bij de Lodge eigenaren Jos en Yvonne, in huis aan de eettafel werd geserveerd QT, Frankton dan de route 6 op.
Volgens Yvonne zou het een bochtige weg zijn, en dat klopte helemaal. Tussen door her en der gestopt voor een paar Kodak momentjes, waaronder bij één van de vele bruggen waar men vanaf kon Bungeejumpen. Ik ben daar gestopt, beetje rond gekeken, wat gegeten en weer doorgegaan. Nee, ik heb niet gesprongen, 200 dollar vond ik net iets te veel, omdat ik al over mijn geplande budget heen aan het gaan ben :-). Dus ik moet ff goed gaan kiezen wat ik zo tussendoor nog ga doen.
Op een gegeven moment ergens willekeurig even van de highway afgegaan, langs een rivier en stukje “offroad” meegepakt. Ik moet zeggen dat me dat niks tegen viel van die Nissan Quasqai . Bij een open stuk weer een paar foto’s gemaakt van de rivier en het offroad gedeelte.
Uiteindelijk weer terug naar de highay 6 en doorgereden, kwam ik een Highlands motorway, circuit en auto/motor museum tegen. Daar ben ik even gestopt, in het museum geweest. Deze was toch kleiner dan ik had verwacht, maar wel leuk.
En aangezien ik toch geen bungeejump gedaan heb, heb ik gekozen om hier maar met 200 KM in een Porsche Cyenne (mee) te rijden over het circuit. Eerste ronde heeft de chaffeur van alles uitgelegd over het circuit, ik weet echt niet alles meer, maar wel dat het een prive circuit is van iemand die het leuk vind om zelf rondjes te rijden. Blijkbaar heeft hij nog wat geld over gehad. Hij heeft uit verschillende circuits enkel bochten en/of brug combinaties gehaald voor zijn eigen circuit. Daarna een ronde volluit, piepende banden door de licht vochtige bochten, omhoog en gelijk weer naar beneden waardoor je maag een halve minute later ook nog eens een keertje meegaat. Dat was minder duur dan bungeejumpen, maar het geld dubbel en dwars waard.
Daarna maar weer verder gereden, toch vreemd dat ik bepaalde plaatsen nog niet op de borden zag staan…. Toch ff de kaart en navigatie op tel erbij gepakt…..ja hoor, vanaf QT zat ik wel op route 6, maar toch de verkeerde kant op . Ik zat slechts 59 km uit koers, en het was een prachtige, bochtige, heuvelachtige weg, dus was zeker geen straf om terug te rijden.
Maar dit keer niet zo vaak gestopt.
Ondertussen kreeg ik wel zin in eten, en bij een higway restaurantje getopt en wat gegeten, daarna weer snel door naar Manapouri, want het was inmiddels al 18:00 uur geweest.
Er werd een Scenery route aangegeven, als toerist zag ik mezelf genoodzaakt om deze route te nemen, want ik zal dan vast Kodak momentjes tegen komen, en ja hoor genoeg. Ik zal een paar op de site zetten.
Verder was het vooral ook zelf rijden, genieten van het bochtenwerk, de up hill en down hill rijden.
In Manapouri ben ik kort wezen rond kijken rond de B&B. Helaas was het erg bewolkt. Desondanks zag het meer, de omgeving, er als nog erg mooi en door de wolken die de bergen verstoppen, ook wel een beetje mysterieus.
Het is nu 23:27 hoog tijd om te gaan slapen.
Tot de volgende blog.
Tijd om naar Manapouri te gaan, maar niet na een goed ontbijt dat ivm regen bij de Lodge eigenaren Jos en Yvonne, in huis aan de eettafel werd geserveerd QT, Frankton dan de route 6 op.
Volgens Yvonne zou het een bochtige weg zijn, en dat klopte helemaal. Tussen door her en der gestopt voor een paar Kodak momentjes, waaronder bij één van de vele bruggen waar men vanaf kon Bungeejumpen. Ik ben daar gestopt, beetje rond gekeken, wat gegeten en weer doorgegaan. Nee, ik heb niet gesprongen, 200 dollar vond ik net iets te veel, omdat ik al over mijn geplande budget heen aan het gaan ben :-). Dus ik moet ff goed gaan kiezen wat ik zo tussendoor nog ga doen.
Op een gegeven moment ergens willekeurig even van de highway afgegaan, langs een rivier en stukje “offroad” meegepakt. Ik moet zeggen dat me dat niks tegen viel van die Nissan Quasqai . Bij een open stuk weer een paar foto’s gemaakt van de rivier en het offroad gedeelte.
Uiteindelijk weer terug naar de highay 6 en doorgereden, kwam ik een Highlands motorway, circuit en auto/motor museum tegen. Daar ben ik even gestopt, in het museum geweest. Deze was toch kleiner dan ik had verwacht, maar wel leuk.
En aangezien ik toch geen bungeejump gedaan heb, heb ik gekozen om hier maar met 200 KM in een Porsche Cyenne (mee) te rijden over het circuit. Eerste ronde heeft de chaffeur van alles uitgelegd over het circuit, ik weet echt niet alles meer, maar wel dat het een prive circuit is van iemand die het leuk vind om zelf rondjes te rijden. Blijkbaar heeft hij nog wat geld over gehad. Hij heeft uit verschillende circuits enkel bochten en/of brug combinaties gehaald voor zijn eigen circuit. Daarna een ronde volluit, piepende banden door de licht vochtige bochten, omhoog en gelijk weer naar beneden waardoor je maag een halve minute later ook nog eens een keertje meegaat. Dat was minder duur dan bungeejumpen, maar het geld dubbel en dwars waard.
Daarna maar weer verder gereden, toch vreemd dat ik bepaalde plaatsen nog niet op de borden zag staan…. Toch ff de kaart en navigatie op tel erbij gepakt…..ja hoor, vanaf QT zat ik wel op route 6, maar toch de verkeerde kant op . Ik zat slechts 59 km uit koers, en het was een prachtige, bochtige, heuvelachtige weg, dus was zeker geen straf om terug te rijden.
Maar dit keer niet zo vaak gestopt.
Ondertussen kreeg ik wel zin in eten, en bij een higway restaurantje getopt en wat gegeten, daarna weer snel door naar Manapouri, want het was inmiddels al 18:00 uur geweest.
Er werd een Scenery route aangegeven, als toerist zag ik mezelf genoodzaakt om deze route te nemen, want ik zal dan vast Kodak momentjes tegen komen, en ja hoor genoeg. Ik zal een paar op de site zetten.
Verder was het vooral ook zelf rijden, genieten van het bochtenwerk, de up hill en down hill rijden.
In Manapouri ben ik kort wezen rond kijken rond de B&B. Helaas was het erg bewolkt. Desondanks zag het meer, de omgeving, er als nog erg mooi en door de wolken die de bergen verstoppen, ook wel een beetje mysterieus.
Het is nu 23:27 hoog tijd om te gaan slapen.
Tot de volgende blog.
-
19 Januari 2015 - 13:58
Gerry & Johanna :
Hallo Marcel,
Wat heb je al veel gezien man, super gaaf.
En dat helemaal in je uppie top
Na maanden van voorbereiden ben je dan nu wat je planning was.
En dan nu dat rondreizen, dat doen wij ook zo graag.
Helemaal je eigen gang gaan, dat geeft rust alles op je eigen tempo.
ook de foto' zijn mooi, en je verslagen helemaal top.
Wij kijken uit naar je volgende verslag.
Goede voortzetting van je trip, en geniet ervan.
Groetjes uit een koud en grijs Assen.
Gerry & Johanna
-
22 Januari 2015 - 15:16
Jelle Van Huizen:
Marcel,
Mooi om je verhalen te lezen! Gerda en ik herkennen het natuurlijk wel een klein beetje. Zelf beleven is anders dan er over vertellen. Veel plezier, ver van huis!
Groeten uit Smilde!
Familie van Huizen -
22 Januari 2015 - 18:43
Fam Van Sas:
Hoi Marcel,
Gaaf hoor dat je dit onderneemt, geniet van alle vrijheid en schoonheid om je heen!!!!
Bijzonder allemaal en leuk dat je ons op de hoogte houd, mooie plaatjes :-)
Vele km en ontmoetingen......
Groetjes Ons -
23 Januari 2015 - 19:11
Gerjan :
Net op de app gelezen dat je een blog bijhoudt van de trip.
Het schrijven gaat je goed af en je reis is nu al een succes volgens mij.
Geniet er van en schiet je "rolletje" maar vol, kodak momenten genoeg.
Grzz vanuit Pesse. -
31 Januari 2015 - 21:29
Marleen Dashorst:
Hey Marcel,
Leuke blogs hoor. Heel veel plezier nog!
Groetjes Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
