Treetop Walk
Door: MW
30 Januari 2015 | Nieuw Zeeland, Awatuna
30 januari, vrijdag
Rondrijden Awatuna, Hokitika
Heerlijk ontbeten, poos met Hemi gesproken over wat hij allemaal gedaan heeft voordat ze met zijn tweeën hier de B&B zijn begonnen. Was een lang en interessant verhaal, hij heeft heel veel verschillende dingen gedaan. De dag begon een beetje somber, grijs, maar werd in de loop van de dag steeds beter. Op basis van het advies van Pauline gisteren ben ik bepaalde routes gaan rijden. Sommige delen van de route waren bekende bomen, struiken en planten die allemaal leken op wat ik al inmiddels al vrij veel heb gezien en waren niet echt vernieuwend. Zelfde geld voor de meren en rivieren, die erg blauw en enorm helder zijn en ( voor zover er überhaupt water in stond of doorheen kabbelt. Door droogte zijn de meeste rivieren verandert in kleine smalle stroompjes (creeks), sommige stonden zelfs helemaal droog. Moet je voorstellen dat je anders een rivier van 100 m breed ziet, waar het water normaal doorheen dendert, daar kun je nu doorheen lopen/rijden. Een van de activiteiten dat ik graag wou doen was de Treetop walk. Dat is een tropisch bos, waar je op 25 hoogte tussendoor loopt. Met een uitkijktoren dat op 45m hoogte zit. Dat was leuk, maar ivm de periode in het jaar, het tijdstip (midden op de dag 1:00PM (=13:00) uur) en mogelijk door de droogte, waren er vrij weinig vogels te horen en te zien. Maar wel een mooi uitzicht over o.a. Lake Mahinapua. Via het lopen over toppen van de bomen, doorgereden naar Lake Kanniere en Dorothy, falls. Dorothy Falls is op zich een mooie locatie. Maar het water was dit keer niet blauw, maar groen. Groen van alg. Wat ook weer te maken heeft met, daar komt ie weer, droogte. Doordat er weinig water naar beneden komt, blijft er maar een plas water van nog geen halve meter diep over. Waarvan, in verhouding, maar een beetje water wegstroomt en/of bijkomt. Het nodigde niet echt uit om een duik te nemen. Maar ik kan me voorstellen, dat dit een hele mooie plek is zodra het wat minder warm, en/of wat meer water naar beneden komt stromen. Daarna nog “even” doorgereden naar Hokitika Gorge. Waar een grote, lange wiebelende hangbrug was. Dit gaf een mooi uitzicht over een mooie (dit keer wel weer) blauwe rivier. Waar een andere toerist heeft aangeboden om een foto van mij te maken met het water en rotsen op de achtergrond. Dat gebeurt trouwens geregeld, net zo goed als dat ik het aan anderen aanbiedt (maar dan zonder t). Vaak dan komt de fotograaf niet op de foto. En het is (meestal, afhankelijk van wie het is ;-) ) juist leuk als de fotograaf er bij opkomt te staan. Sommige mensen zijn echt erg verbaast als je het aanbiedt, maar stellen het zeer op prijs dat je het aanbiedt.
Daarna weer richting Hokitika gereden, en daar een visfiletje met aardappels en groente gegeten, onder begeleiding van een live straat muzikant. Hij kon best goed zingen.
En toen gingen de oogjes dicht, snaveltjes toe, slaap lekker…
Rondrijden Awatuna, Hokitika
Heerlijk ontbeten, poos met Hemi gesproken over wat hij allemaal gedaan heeft voordat ze met zijn tweeën hier de B&B zijn begonnen. Was een lang en interessant verhaal, hij heeft heel veel verschillende dingen gedaan. De dag begon een beetje somber, grijs, maar werd in de loop van de dag steeds beter. Op basis van het advies van Pauline gisteren ben ik bepaalde routes gaan rijden. Sommige delen van de route waren bekende bomen, struiken en planten die allemaal leken op wat ik al inmiddels al vrij veel heb gezien en waren niet echt vernieuwend. Zelfde geld voor de meren en rivieren, die erg blauw en enorm helder zijn en ( voor zover er überhaupt water in stond of doorheen kabbelt. Door droogte zijn de meeste rivieren verandert in kleine smalle stroompjes (creeks), sommige stonden zelfs helemaal droog. Moet je voorstellen dat je anders een rivier van 100 m breed ziet, waar het water normaal doorheen dendert, daar kun je nu doorheen lopen/rijden. Een van de activiteiten dat ik graag wou doen was de Treetop walk. Dat is een tropisch bos, waar je op 25 hoogte tussendoor loopt. Met een uitkijktoren dat op 45m hoogte zit. Dat was leuk, maar ivm de periode in het jaar, het tijdstip (midden op de dag 1:00PM (=13:00) uur) en mogelijk door de droogte, waren er vrij weinig vogels te horen en te zien. Maar wel een mooi uitzicht over o.a. Lake Mahinapua. Via het lopen over toppen van de bomen, doorgereden naar Lake Kanniere en Dorothy, falls. Dorothy Falls is op zich een mooie locatie. Maar het water was dit keer niet blauw, maar groen. Groen van alg. Wat ook weer te maken heeft met, daar komt ie weer, droogte. Doordat er weinig water naar beneden komt, blijft er maar een plas water van nog geen halve meter diep over. Waarvan, in verhouding, maar een beetje water wegstroomt en/of bijkomt. Het nodigde niet echt uit om een duik te nemen. Maar ik kan me voorstellen, dat dit een hele mooie plek is zodra het wat minder warm, en/of wat meer water naar beneden komt stromen. Daarna nog “even” doorgereden naar Hokitika Gorge. Waar een grote, lange wiebelende hangbrug was. Dit gaf een mooi uitzicht over een mooie (dit keer wel weer) blauwe rivier. Waar een andere toerist heeft aangeboden om een foto van mij te maken met het water en rotsen op de achtergrond. Dat gebeurt trouwens geregeld, net zo goed als dat ik het aan anderen aanbiedt (maar dan zonder t). Vaak dan komt de fotograaf niet op de foto. En het is (meestal, afhankelijk van wie het is ;-) ) juist leuk als de fotograaf er bij opkomt te staan. Sommige mensen zijn echt erg verbaast als je het aanbiedt, maar stellen het zeer op prijs dat je het aanbiedt.
Daarna weer richting Hokitika gereden, en daar een visfiletje met aardappels en groente gegeten, onder begeleiding van een live straat muzikant. Hij kon best goed zingen.
En toen gingen de oogjes dicht, snaveltjes toe, slaap lekker…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
