Arrowtown & Queenstown

Zondag 18 januari, NZ

Het is vandaag mijn tweede dag in NZ, maar voor mijn gevoel ben ik hier al een weken. Wat ik persoonlijk dan als goed teken zie. Ik zou hier zo kunnen inburgeren.
In deze korte tijd heb ik al heel veel gezien, en zoveel foto’s heb ik gemaakt. Tussenstand (inc filmpjes) staat nu op: 271 . Wees gerust, het geheugen kaartje staat dat ik nog dik 2000 foto’s kan maken voordat deze vol is. O ja, dat is nog exclusief de foto’s die ik met telefoon maak ;-)
Gisteren wou ik niet zo vroeg gaan slapen om zsm van de jetlag af te komen, maar rond 20:00 vielen mijn ogen tijdens het typen van het verslag gisteren heel hard dicht. Zo rond 6:00/6:30 gingen de oogjes weer open. Goed geslapen, maar naar mijn mening toch iets te vroeg wakker. Vandaag eerst heerlijk aan het onthaasten geweest, dat gestress in Nederland bleef nog zo in me zitten, snel eten, dan ik dit en dit en dit en dit doen….. Nee, lekker op terrasje van mijn lodge gezeten, in het zonnetje. Ff naar Pesse gebeld Ontbijt werd rond 9 uur gebracht. En lekker relaxed ontbeten. Was uiteindelijk rond half 11 toen ik het op had. In de tussen tijd zijn de eigenaars van de lodge langs geweest, een babbeltje maken en heb ik besloten om lekker relaxed QT in te gaan. Ze hebben mij een backroad aangewezen en twee uitkijk punten, waar ik maar even langs moest gaan. Nou en of het een goed advies was. Super mooie bochtige wegen, steile hellingen, super mooi uitzicht…… Ik ben op drie plaatsen even gestopt, Skippers road, Coronet Peak en bij Arthur’s peak. Bij de laatste stop had ik uitzicht over een rivier, waar ook Jetboats langs varen, die gaan best hard kan ik je vertellen…. Misschien dat ik je later kan vertellen hoe hard het ongeveer gaat….;-)
Daarna ben ik doorgereden naar QT, waar een straat artiest stunts aan het uithalen was op een crossfiets. In QT kun je heel veel doen. Mee varen op een jetboat, of op één van de weinige stoomboten ter wereld die nog echt op kolen vaart, en nog wel veel meer. Ik heb gekozen voor een tochtje met de stoomboot van ongeveer 103 jaar oud, naar Walters Peak. Helaas sloeg het weer om, en werd het bewolkt en ging het af en toe regenen. Maar toch denk ik alsnog wel een paar mooie foto’s heb kunnen maken.
Na de boottocht weer in QT aangekomen, het stadje ff doorgelopen en mijn auto weer opgehaald.
Die ik overigens geparkeerd had in een parkeergarage (dag tarief van max $10), dat ik op advies van lodge eigenaren heb opgezocht. Via de backroad weer terug naar Arrowtown gereden. Dankzij de laaghangende bewolking zag je weinig van de toppen van de bergen, maar desondanks, toch weer een mooie rit.
Nu, rond 1900 heb ik een broodje in mijn lodge gegeten en ben ik dit verhaaltje aan het typen.
Ik weet dat ik had gezegd dat ik niet zoveel verhalen zou typen, maar tijdens het typen zit ik nog na te genieten van vandaag. Dit geeft overigens geen garantie voor de komende weken . Uiteindelijk niet alles wat ik op de Nederlandse stress manier bedacht had, maar hé That’s life @ NZ. Ik begin er al wel aan te wennen, zo op mijn tweede dag hier….
Nu moe, maar voldaan van het uitzicht te genieten @ Tobins lodge en zo slapen.
latersssssssszzzz